Ook Knetemann ziet om zich heen dat het fenomeen arbeidsmigratie steeds meer scepsis in de samenleving oproept. “Dat heeft veel met de negatieve beeldvorming te maken, en die spitst zich toe op de vaak gebrekkige huisvesting. Dan lees je weer een verhaal in de krant over veertig Polen die liggen te slapen in een boerenschuur die rijp is voor de sloop. Maar het is niet te ontkennen dat die huisvesting inderdaad een groot probleem is; ook in de regio Tilburg is die slecht geregeld. Gemeenten willen wel graag al die grote logistieke concerns binnenhalen, maar geen Polenhotel in hun achtertuin.” Knetemann ontkent niet dat ook ondernemers op dit terrein een rol hebben. “Ik ben bestuurslid van Waalwijks Bedrijvenplatform en merk dat het thema zonder meer leeft onder onze achterban. Natuurlijk hou je opportunistische bedrijven die er niet voor terugschrikken om twintig arbeidsmigranten in een eengezinswoning te stoppen. We moeten het samen met de overheid zo zien te regelen dat arbeidsmigratie geen problemen oplevert voor de leefomgeving. Maar elke oplossing die de overheid aandraagt is onderhevig aan democratische spelregels. Zo hebben we het ook met elkaar geregeld, maar zo’n proces kost tijd. Bedrijven in de logistiek hebben die tijd niet, die moeten vooruit, snel kunnen reageren als zich veranderingen voordoen in de markt.”

En dan zit er nog een addertje onder het gras. “Er is een grote variatie in activiteiten bij logistieke dienstverleners zoals Syncreon. Een deel van onze omzet halen we uit de extra’s, de value added services. Dat reikt een stuk verder dan alleen het stapelen van dozen, om het eens gechargeerd te stellen. Wij testen producten, voeren kwaliteitscontroles uit, verrichten bepaalde vormen van assemblage en montage. Dat zijn allemaal aanvullende werkzaamheden die onderdeel zijn van ons verdienmodel en die nogal wat variatie en afwisseling laten zien. Dat soort werk is veel moeilijker te automatiseren en robotiseren omdat er zo veel verschillende handelingen mee gemoeid zijn. Voor zulke activiteiten zullen we voor een groot deel altijd handjes nodig hebben. En omdat die er te weinig zijn op de arbeidsmarkt, komen we dan toch uiteindelijk weer bij die arbeidsmigranten uit Oost-Europa uit.”

wordt van bestemmingsplannen voor bedrijventerreinen. Dan krijg je op logistieke parken al meteen fatsoenlijke behuizing voor je flexibele schil. Op de lange termijn lijkt me een Deltaplan voor de werkgelegenheid in de logistiek de beste oplossing. Daar kun je al die thema’s in onderbrengen. Want het feit blijft dat de groei vanzelf afneemt als we de dingen laten zoals ze nu zijn. In zo’n masterplan kun je ook ruimte maken voor werkzoekenden uit je eigen regio. Dat vraagt om veel inzet van de ondernemers. Die ontstaat vooral als de overheid er veel strakker dan nu op gaat zitten.”