Jaaroverzicht 2023 - 2024

Een verhaal maken dat ergens over gaat. Is dat niet wat wij allemaal willen? Zeker wanneer je als beleidsmaker, politicus of gewoonweg inwoner van Brabant begaan bent met onze provincie. Want Brabant is ook maar een verhaal over een plek. Een plek waar veel goed gaat. Waar we met trots over spreken als het gaat over kennis, innovatie, sport, prachtige natuur en gezelligheid. Maar ook een plek die, zoals veel plekken, onder druk staat om te veranderen. In de manier waarop we zorg aan elkaar verlenen, in de manier waarop we met de natuur omgaan, hoe we ons landschap inrichten en onze economie. Grote vragen waarop we de antwoorden vaak nog niet hebben.

Je kunt die vragen vanuit verschillende kanten aanvliegen. En vaak passen daar specifieke antwoorden en maatwerk per uitdaging, per persoon, en per plek bij. Toch zien we, als we even uitzoomen, dat er ook een grotere vraag doorheen speelt. Een vraag die telkens terugkomt. Of we het nu hebben over de invloed van geopolitiek op onze economie en samenleving, over verschil en ongelijkheid in onze steden en dorpen of over de inrichting van ons landschap. De vraag die telkens terugkomt is: in welk Brabant willen we leven? Om die vraag te beantwoorden helpt het om soms wat verder weg te kijken. Niet alleen naar 2050, wat soms al schrikbarend dichtbij lijkt, maar misschien wel voorbij 2100.

Een andere manier om die vraag te beantwoorden, is op zoek te gaan naar kennis en expertise. Naar de wetenschap. Dat is een heel vruchtbare route als je meer wilt weten over de impact van stikstof op de natuur, over de kwaliteit van ons water, of nieuwe technologieën wilt ontwikkelen die kunnen helpen in de zorg. Maar het is ook goed te beseffen dat de rol van wetenschap en kennis een beperkte is. Wetenschap kan ons namelijk niet vertellen wat de juiste richting van verandering is, waar we naartoe zouden moeten willen. Kortom: in welk Brabant we willen leven?

‘In welk Brabant willen we leven?' 

Kennis kan laten zien welke normatieve keuzes er te maken zijn. Wat die keuzes kunnen betekenen. Hoe die uit kunnen pakken. Maar het biedt ons geen inzicht in wat vroeger ‘het goede leven’ werd genoemd. Wat wij van waarden achten. Daarvoor hebben we meer nodig.

Dat vraagt om visie. Om verbeeldingskracht. Om de capaciteit om te verbeelden wat nog niet daar is. De durf en de moed om ons mogelijke toekomsten voor te stellen, te midden van complexe uitdagingen. Toekomsten waarop we weer verliefd kunnen worden. Waar we hoop uit kunnen putten en met de nodige dosis lef en
liefde een aantrekkelijke plek van kunnen maken.